FNS wordt tegenwoordig gezien als een neurologische aandoening en niet meer psychiatrisch. Voor de behandeling blijkt dit heel belangrijk, omdat er meer inzicht is gekomen in de aard en oorzaken van de (motorische) problemen. Men denkt dat die worden veroorzaakt door een aansturingsprobleem van het zenuwstelsel. Daar is een duidelijk andere aanpak voor nodig en dus ook anders opgeleide therapeuten.

Patiënten met FNS kunnen last hebben van een breed scala aan symptomen, zoals verlammingen, verminderd gevoel in hun huid, schokkende bewegingen, op epilepsie lijkende aanvallen, gehoorverlies of minder goed kunnen zien en de meeste patiënten hebben in meer of mindere mate pijn. Op scans is niets te zien. Er is dan ook niets structureel kapot in het zenuwstelsel. Er is sprake van een functionele stoornis, dat wil zeggen het onvermogen van de hersenen om signalen op de juiste manier te verzenden en te ontvangen. Je zou kunnen zeggen dat er iets mis is met de software niet met de hardware.